مسجد جامع اصفهان

مسجد جامع اصفهان، معروف به مسجد جامع عتیق یا مسجد جمعه اصفهان، یکی از مهم‌ترین اثار تاریخی این شهر به‌شمار می‌آید. این مسجد با گذشت زمان، تغییرات بسیاری را تجربه کرده و در هر دوره با اضافات و بهسازی‌ها به شکل زیبا و خیره‌کننده‌ای تبدیل شده است.

در قرن دوم هجری قمری، این مسجد که با خشت خام بنا شده بود، در سال ۱۵۶ هجری قمری/۷۷۷ میلادی با استفاده از آجر مجدداً ساخته شد. این مسجد با طرح‌های معماری خاص خود، مانند طاق‌های چشمه‌ای، ایوانهای چهارگانه، سردرها، جرزهای آجری و تزئینات متنوع، یک اثر هنری فرهنگی و مذهبی منحصر به فرد را به‌وجود آورد. همچنین، کتیبه‌های قدیمی از دوره‌های مختلف تاریخ ایران، از جمله دوران سلجوقی و صفوی، در این مسجد به‌چشم می‌خورد که الگویی برای مساجد ایران و مناطق مسلمان‌نشین دیگر شده است.

مسجد جامع اصفهان از لحاظ محل واقعیت، در میدان قیام، خیابان مجلسی و در آخر بازار بزرگ واقع شده‌است. این اثر با شماره ثبت ۹۵ در تاریخ ۱۵ دی ۱۳۱۰ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران و نیز در سال ۱۳۹۰ هجری شمسی به عنوان میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده است. امروزه، مسجد جامع اصفهان همچنان به عنوان نمادی از هنر و فرهنگ ایرانی و زیبایی‌های معماری اسلامی، بازدیدکنندگان و زائرانی از اقصی نقاط جهان را به خود جلب می‌کند.